Weer een nieuwe community. Met het oprichtingsjaar 1965 in geest&lijf zie ik de digitale relaties met gemengde gevoelens groeien. Doe ik mee of wend ik mij af?
In alle eerlijkheid, van ‘hobbyclubs’ als Hyves of Facebook houd ik mij verre. Met LinkedIn is wel iets gegroeid dat je als nuttig en aangenaam kan kenmerken. Die positieve ervaring trok mij vanochtend over de drempel om ook hier – letterlijk en figuurlijk – mijn gezicht te laten zien. Puike foto van Jan Buwalda. Gemaakt omdat ik voor de Kamerkrant om een visie op het nieuwe KvK-magazine werd gevraagd. Schreef in Kamerkrant Groningen bijna een decennium artikelen voor en over ondernemers. En mijn portretje leverde de afgelopen weken attente reacties op. Dus ook wat dat betreft; gezien en gelezen worden is goed voor een ieder. Nog een reden om aan deze community deel te nemen.
And last but not least. Ik voel nog steeds journalistiek bloed door mijn aderen stromen. Met de basisopvoeding bij de persbureaus Tammeling en Bekenkamp ruik ik zelfs nog de authentieke courantiers. Jammer dat ik – veronderstel ik, maar reageer gerust! – met �cht journalistieke producties de huishoudbeurs (gezin met slechts twee kindertjes en niet eens zo’n hoge hypotheek) maar matig gevuld krijg.
Mijn overtuiging blijft dat ik het rechtstreeks ontmoeten van mensen het allerbelangrijkst en het allerprettigst vind (in mijn bedrijfsvisie staat: “In dit tijdperk van snelle, goedkope, onzichtbare en oneindige digitale communicatie, verwacht ik een blijvende behoefte aan directe en persoonlijke contacten met van oudsher vertrouwde normen en waarden.”) Pfffffffffffff, ben jer nog?.
Maar ik ben er vanaf nu gewoon bij, hoor. Villamedia rules the world …
D