Doorgaans zijn verhandelingen in de gemeenteraad allebehalve inspirerend. Als ervaren journalist voel je initu�tief aan wanneer je uit de sluimerslaap moet ontwaken voor een bekkende quote. Dankbaar beschikbaar gestelde digitale versies van blaartrekkende voorleesvisies op het onderhavige agendapunt voldoen om je publicatie te voltooien. Maar maandagavond klonk een onverwachte, frisse reactie op het coalitieakkoord en installatie van de kersverse wethouders. Fractievoorzitter Jeanette Wiersema benutte vrijwel alle bestaande metaforen om het nieuwe college te voeden.
Door het gebruik van vergelijkingen met keuken/spijzen slaagde Wiersema erin iedereen te prikkelen, te waarschuwen zonder dat het bedreigend overkwam. Metaforisch: een scheet die niet stinkt, maar die je wel degelijk ruikt!
Laat ik er direct helder over zijn; ik heb noch op haar persoonlijk noch op haar partij gestemd. Maar het is eenvoudigweg verademend als iemand in een vrij voorspelbare zitting een afwijkende toon kiest en zich daar consci�ntieus op heeft voorbereid. Bovendien belooft dit eerste offici�le optreden als de nieuwe voorzitter van haar fractie veel voor de komende vier jaar.
Aan de mimiek van haar collega’s zag ik dat niet iedereen de ‘lol’ ervan inzag. In het nuchtere Groningse land is immers “normaal al gek genoeg”. Maar een goed verstaander miste niet Jeanettes observaties van enkele onverkwikkelijkheden in de ogen van oppositiepartijen en groepen burgers.
Zo beschreef zij bijvoorbeeld het afvallen tijdens de collegebesprekingen met “Met ons als ChristenUnie had u het deze vier jaar nog meer op smaak kunnen brengen, maar er waren onder u die dat te kruidig vonden en principieel kozen voor een zoutarm dieet.”
En : “We hopen dat het college .. een keuzemenu zal opdienen .. geen hapklare brokken zoals de afgelopen jaren geserveerd.”
Over de aanstaande bezuinigingen: “We weten dat schraalhans de komende vier jaar keukenmeester zal worden. Geen vetpot en weer tijd voor kliekjes. .. de bezuinigingen werken als een crashdieet .. bitter noodzakelijk.”
“Politiek gezien kan deze coalitie nog onder stoom komen. Zij kunnen op hun beurt de oppositie erin laten sudderen dan wel smoren”, zoals Jeanette het op haar eigen wijze aan de vork stak.
Allright, misschien was het net een beetje te veel van het goede, maar ik erken dat het de enige speech was waarbij meer dan de helft van de aanwezigen glimlachte. Sommige om de woordgrappen, andere als een boer met kiespijn en een groep om de groep ‘boeren met kiespijn’.
Ik wens u voor zo meteen een “gezegende maaltijd”.
Lees de complete toespraak van Jeanette Wiersema op haar blog:
http://hoogezand-sappemeer.christenunie.nl/k/n15492/news/view/434939/180…